با تعریف هاست و دامنه برای راه‌اندازی سایت آشنا شوید

شما برای ساختن، راه‌اندازی یا خیلی خودمونی برای بالا اوردن یک سایت اینترنتی، اول کار نیاز به دو چیز دارید. یکی هاست یا فضای میزبانی و یکی دامنه. در این مقاله قصد داریم به خرید هاست و دامنه برای راه‌اندازی کسب و کار اینترنتی بپردازیم. در ادامه مقاله با سایت فوربو دیجیتال مارکتینگ همراه باشید.

این مقاله را در پادکست فوربو بشنوید!

متنی که در ادامه آن را مطالعه می‌کنید، متن قسمت ۱۲ پادکست فوربو هست. به همین دلیل ادبیات آن و نحوه نگارش آن با سایر مقالات سایت فرق می‌کند. ما علاوه بر سایت فوربو، بر روی یک پادکست با موضوع کسب و کار اینترنتی و دیجیتال مارکتینگ هم کار می‌کنیم. با نصب اپلیکیشن CastBox بر روی اندروید و آی‌او‌اس می‌تونید پادکست فوربو – Furbo رو سرچ کنید و اون رو دنبال کنید. برای اطلاع از سایر سرویس‌های پخش پادکست فوربو، به این صفحه مراجعه کنید.

انواع فضای میزبانی وب (هاست)

هر سایتی که هست برای اینکه توی اینترنت پردازش بشه، نیاز به یک فضای میزبانی داره. فضایی که اطلاعات سایت روی اون آپلود بشه. این فضا رو میگن فضای میزبانی یا Host یا همون هاست خودمون.

حالا خود این فضا مدل‌های مختلفی داره که بهشون اشاره می‌کنم. فقط قبلش بگم که همه این فضاها توسط شرکت‌های خدمات میزبانی وب ارائه میشن که خیلی هم زیاد هستن. و می‌تونید با سرویس‌ها و قیمت‌های مختلفی به انواع هاست دسترسی داشته باشید. پس اولین چیزی شما به اون برای راه‌اندازی سایت نیاز دارید یک فضای میزبانی یا هاست هست.

سرور اختصاصی

خب انواع فضای میزبانی رو با کامل‌ترین اون یعنی سرور اختصاصی شروع می‌کنیم. ببیند همه این فضاهای میزبانی روی یک سرور هستن. یعنی روی یک سرور پردازش می‌شن. خیلی ساده هم اگر بخوام بگم سرور دقیقا چیکار میکنه باید بگم که مثل یک کامپیوتر میمونه که سایت شما را پردازش می‌کنه. شما بهش اطلاعات میدید و اون پردازششون میکنه به صورت ۲۴ ساعته.

برای همینه که سایت‌ها همیشه آنلاین هستن. مثلا اگر سرور نبود و هر سایتی رو کامیپوتر شخصی صاحب اون سایت پردازش میشد، وقتی کامپیوتر رو خاموش می‌کرد باید سایتش هم از دسترس خارج میشد. ولی خب سرورها تو مراکز داده یا همون دیتاسنترها تحت شرایط خاص نگهداری میشن که مشکلی براشون پیش نیاد.

اینا رو گفتم که سرور اختصاصی رو توضیح بدم. کامل‌ترین مدل فضای میزبانی سرور اختصاصی (Dedicated Server) هست. این فضا رو سایت‌هایی که در سطح اول کشور در حال فعالیت هستن استفاده می‌کنن. مثلا سایت بانک‌ها، خبرگزاری‌ها و سرویس‌های اشتراک ویدیو یا فروشگاه اینترنتی بزرگ. چون ظرفیت بسیار بالایی برای ذخیره اطلاعات، پهنای باند و قدرت پردازشی بالایی دارن. شاید مهم تر از این چیزا بشه امنیت و حریم خصوصی سرور اختصاصی رو به‌عنوان یه نکته اساسی در نظر گرفت. سایت های بزرگ و مهم که کاربرای زیادی دارن، خیلی براشون مهمِ که امنیت کاربرا حفظ بشه. و وقتی سرور اختصاصی داشته باشن، خیالشون راحته که کل سرور دست خودشونه.

سرور مجازی

خیلی ساده و فرضی بیاد تصور کنید سرور اختصاصی مثل یک پیتزا کامله. حالا اگر بیایم هر اسلایس اون رو در بیاریم و بدیم به یکی به سرور مجازی می‌رسیم. سرور مجازی مدل دیگه‌ای از فضای میزبانی وب هست که یه جورایی از تقسیم یک سرور اختصاصی بدست میاد. صاحب یک سرور اختصاصی میتونه منابع رو پارتیشن بندی کنه و هر کدوم رو به افرادی ارائه بده.  حالا اون افراد در اصل سرور ندارن ولی بخشی از سرور مال اوناس.

سرور مجاری یا وی‌پی‌اس (Virtual Private Server) نسبت به سرور اختصاصی منابع و امکانات کمتری داره. کلا هرچیزی که سرور اختصاصی داره، سرور مجازی هم داره ولی تو حجم و اندازه کوچک‌تر. سرورهای مجازی به درد سایت هایی میخورن که از مثلا ۶ ماه تا یک سال از راه اندازی شون گذشته و تونستن بازدیدکننده نسبتا زیادی رو جذب کنن و هم فضای اطلاعاتی دارن روی سایت ارائه میدن زیاد شده.

هاست اشتراکی

اگر سرور مجازی رو هم کوچک‌تر بکنیم در همه بخش‌ها به هاست‌های اشتراکی می‌رسیم. هاست اشتراکی (Shared Hosting) بهترین گزینه برای راه اندازی یک سایت به حساب میاد. با اینکه منابع و امکانات کمتری داره اما برای شروع بازم مناسبه. چون در اصل شما هم در ابتدا منابع و امکانات کمی رو نیاز دارید. پس بهتره که هزینه اضافه نکنید در ابتدا و از هاست‌های اشتراکی استفاده کنید.

اگر بخوام خیلی عملی بگم که چه مدل هاستی برای شروع مناسبه. باید بگم که هاست‌های اشتراکی لینکوس خارج از کشور ترجیحا آلمان یا فرانسه. گزینه‌ های خیلی مناسبی برای شما هستن. با توجه به ظرفیت‌ هارد و قدرت پردازشی، بین ۲۰ تا ۸۰ هزار تومن به صورت ماهانه هزینه دارن. توصیه من برای شروع انتخاب یک هاست متوسط توی این رنج قیمت هست. خیالتون هم راحت باشه که هر موقع نیاز به منابع بیشتری داشتید، می‌تونید پلن هاست رو ارتقا بدید. و اصلا این اتفاق باید بیوفته. چون شما وقتی پیشرفت میکنید و جلو میرید. نمیتونید از قدرت پردازشی هاست اولیه استفاده کنید. کم کم باید پلن رو ارتقا بدید تا بعد حتی شاید لازم به سمت سرور مجازی برید.

هاست‌های اشتراکی به طور میانگین بخوام بگم مثلا ۶ ماه تا ۱ سال می‌تونن پاسخگوی نیاز شما باشن. البته همه‌چیز بستگی به موضوع کسب و کار و نحوه فعالیت شما بستگی داره. ممکنه حتی توی سه ماه اونقدر حرفه‌ای ظاهر بشید که لازم باشه از منابع بیشتری استفاده کنید. یا برعکس تا بعد از یک سال هم همون هاست اشتراکی برای شما کافی باشه.

برای راه‌اندازی کسب و کار از چه فضای میزبانی استفاده کنیم؟

تا اینجا مرحله به مرحله از سرور اختصاصی به سرور مجازی و هاست اشتراکی رسیدیم. به صورت کلی میشه سایت رو مثل یه جور مغازه درنظر گرفت. مغازه‌ای که شما قراره کسب و کار خودتون رو توش راه‌اندازی کنید. این مغازه همون اول کار لازم نیست یه مغازه خیلی بزرگ مثلا توی بهترین جای شهر باشه. میشه با یک فضای کوچک هم کار رو شروع کرد و بعد اون رو گسترش داد. فضای میزبانی وب هم به همین صورتِ. شما اول با یک هاست اشتراکی شروع می‌کنید. وقتی حجم اطلاعات شما بالا رفت و بازدیدکننده جذب کردید. نیاز دارید که فضا رو گسترش بدید. مثل مغازه‌ای که اینقدر حجم افرادی که به اونجا میان زیاد شده که لازمه جابه‌جا بشه و بره یه جای بزرگ‌تر.

طبیعیه که شما هر چقدر هزینه کنید، جای بزرگ‌تری می‌تونید بگیرید. اما باید به این مورد توجه داشته که آیا همه اون فضا در ابتدای کار لازمه یا نه. چون لازم نیست و یه جورایی مصرف نمیشه، پس بهتره که با یک فضای کوچک کار رو شروع کرد. یک ویژگی خوب اینترنت و فضای سایت‌ها اینه که شما می‌تونید خیلی سریع منتقل کنید همه‌چی رو. از هاست اشتراکی معمولی به هاست اشتراکی حرفه‌ای‌تر. از هاست اشتراکی به سرور مجازی و بعدا هم از سرور مجازی به سرور اختصاصی. چون شما در اصل سایتتون روی یک پنل مدیریت سرور اداره میشه که روی هر سه مدل فضای میزبانی که تا الان گفتم یکیه. الان یه نگاه کلی هم به پنل مدیریت سرور میندازیم.

پنل مدیریت سرور

پنل مدیریت سرور، پنلی هست که فقط در اختیار شما به عنوان مدیر سایت قراره میگیره و می‌تونید فضای میزبانی خودتون رو توش مدیریت کنید. مثلا به فایل منجیر اصلی سایت دسترسی دارید و همه پوشه‌ها و بخش‌های سایت رو می‌تونید ببینید و  اونا رو کم و زیاد کنید. توی قسمت‌های بعد که به وردپرس رسیدیم باز به اینجا اشاره می‌کنم. سیستم مدیریت محتوا رو هم باید در همین پنل مدیریت سرور آپلود کنید.

دو مدل پنل مدیریت سرور شناخته شده و درست حسابی داریم به نام های سی پنل و دایرکت ادمین. به صورت کلی شما هر کاری که بخواید انجام بدید رو توی هر کدوم از این دوتا پنل می‌تونید انجام بدید و فرقی نداره فقط ممکنه یکم مسیر و ساختار بخش‌هاشون با هم فرق کنه. وگرنه خیلی تفاوت  ندارن.

روی هاست های اشتراکی معمولا از سی پنل استفاده می‌کنن. خیلی رابط کاربری جدیدتری نسبت به دایرکت ادمین داره و شما هم برای شروع که قراره از هاست‌های اشتراکی استفاده کنید، نیاز دارید با اون کار کنید. از دایرکت ادمین هم معمولا روی سرور مجازی استفاده می‌کنن. بازم میگم که این دوتا خیلی باهم تفاوت ندارن و روی هر مدل فضای میزبانی میتونید از هر کدوم که اون شرکت ارائه دهنده خدمات در اختیار شما قرار می‌داد استفاده کنید. با اتمام این بخش، پرونده هاست یا همون فضای میزبانی رو میبینیدم و میریم سراغ دامنه.

انواع دامنه‌های اینترنتی

برای فضای میزبانی مثال مغازه رو زدم. حالا توی همون مغازه نیاز به یک تابلو برای سردر اون هست. یه تابلویی که روی اون اسم مغازه نوشته شده باشه. این تابلو توی کسب و کار اینترنتی و کلا یک سایت، دامنه (Domain) هست. دامنه اون آدرس اینترنتی سایت شماست که توی آدرس‌بار مرورگر نوشته میشه. مثلا سایت فوربو دامنه اصلیش furbodm.com هست. این furbodm.com به صورت کامل میشه دامنه و اون بخش انتهایی که دات‌کام هست میشه پسوند دامنه. شما وقتی میخواید سایتی رو راه‌اندازی کنید علاوه بر فضای میزبانی باید یک پسوند دامنه رو هم خریداری کنید که به صورت عامیانه میگن همون دامنه رو خریداری کنید.

ما مدل‌های مختلفی از دامنه رو داریم. که یک سریا رو همه میشناسن چون عمومی‌ هستن و بیشتر استفاده شدن مثل همین دات کام. یک سری دامنه‌ها دامنه‌های ملی هستن. مخفف نام هر کشورن. مثل دات آی آر (ir.) دامنه ایرانه. دات اف آر (fr.) دامنه فرانسه. دات یو اس  (us.) دامنه آمریکا و به همین شکل.

یک سری دامنه‌های خاص هم داریم که مخصوص سازمان‌های آموزشی‌ان. مثلا دانشگاه‌های همه‌جای دنیا پسوند سایتشون edu. هست. که از Education میاد. یا سازمان‌های دولتی دامنه org. دارن که اینم از Government میاد. پس میشه با نگاه به پسوند دامنه هر سایتی یه اطلاعاتی از اون بدست اورد.

اما خب معمولا بیشتر سایت‌ها از دامنه‌های عمومی مثل com. که از کلمه Commercial به معنای تجاری میاد استفاده میکنن یا، net. که مخفف Network هست، org. که مخفف Organizations هست. دیگه مثلا از info. که مخفف Information هست یا biz. استفاده می‌کنن. دات بیز با z هست ولی در اصل از کلمه Business اومده.

هر کدوم این دامنه‌ها قیمت‌های مختلفی دارن. ارزون ترین دامنه قابل ثبت دات آی آر هست. که سالیانه ۶ هزار تومن قیمت داره. برای کسب و کار خودتون اگر قصد دارید با هزینه کم شروع کنید، بهتره که از دات آی آر استفاده کنید. بیشتر سایت‌های تازه تاسیس هم از همین دامنه استفاده می‌کنن. اما دامنه دات کام هم به عنوان شناخته شده ترین دامنه در دنیا برای ثبت، سالانه ۱۶۰ هزار تومن نیاز داره.

شما وقتی دامنه رو خریداری می‌کنید در اصل دوتا DNS تحویل می‌گیرید. DNS یا سامانه دامنه که مخفف Domain Name System هست چیزیه دامنه رو به فضای میزبانی متصل میکنه. و عملا سایت شما در دسترس قرار میگیره. اگر دامنه و هاست رو از یک سایت خدمات میزبانی وب تهیه کنید خودشون کار ست کردن دامنه رو انجام میدن ولی اگر از جاهای مختلفی خریدتون رو انجام بدید خودتون باید اول دامنه رو با هاست یا بهتر بگم با پنل مدیریت سرور هماهنگ کنید.

پایان مقاله آشنایی با تعریف هاست و دامنه

به‌پایان این مقاله آموزشی از سایت فوربو رسیدیم. در صورتی که درخصوص محتوا این مقاله سوالی داشتید، می‌تونید از طریق قسمت نظرات اون رو برای ما ارسال کنید. حتما به سوال شما جواب میدیم.

حامی این مقاله سایت فوربو شوید

در صورتی که این مقاله برای شما مفید بود، می‌توانید با انتخاب یکی از آیتم‌های زیر، به‌صورت کاملا اختیاری از فوربو حمایت کنید.

۲ هزار تومان | ۵ هزار تومان | مبلغ دلخواه

یا ما را در رسانه‌های زیر دنبال کنید

اینستاگرام | توییتر | تلگرام